معراجی ها

گویی بعد از این همه سال 

به یاد شهید درونم افتاده ام

کاش شناساسی اش کنم 

تا بیش از این گمنام نماند

محبوب من

کم کم یادگرفته ام که
فقط
گوش تو
حرم امن دل خواسته هایم است
کم کم به آرامش درد دلم با تو خو گرفته ام
تو بزرگ ترین کشف زندگی ام هستی

گذشت

ارتفاع چشمانت را امن تر نکنی!!
من از ترس افتادن
فقط در جا میزنم

مثل تو

همیشه هایی که عادتمان شده
گاهی نبودشان، بدترین بودن هاست

عاشورا

هر عزادار
یک قطره از خون حسین است
ای دشمن
بترس
که تو را سیل می برد

امان از دل زهرا(س)

چقدر این روز ها شبیه مادر شده ای
زینب جان
قد خمیده و چادر خاکی...

مشغله های این روز ها

خدایا
شلوغی های روزگارم را
اگر برای رسیدن به توست پر رنگ
و اگر مسبب جدایی است خلوتش کن...
مشغله های بی تو  همان بهتر که پاک شوند

حرف های تو

عبور خاطرت را به فال نیک گرفتم و باز مرا خرافاتی خوانند
بگذار تا میتوانند بخوانند
گوش های من پر است
از حرف های تو...

سنجاقک

اتفاق های خوب زندگی را سنجاق کن به نگاهت
تا سختی های مسیر
کنج دلت رخت نشورند

بی گناهی

گاهی باید دهان شایعه را بست

تا دل به قلوه ی تهمت ندهد

حس پنهان

گاهی وقت ها
احساسات دروغ میگویند که تلخ اند...
فقط میخواهند ، چشم نخورد طعم مطبوعشان

خنجر

حرفهایی که از پشت زدی
شکافت همه ی محبت میانمان را

خدایا دوستت دارم

زمانیکه از ترسهایم گفتمت
و قرآن گشودم
جواب تمام شبهای قدرم را دادی
*نترسید که من با شمایم و می شنوم و میبینم*
شکرانه این نعمتت را تا همیشه بدهکارم

تکه های ایمان

به چادر بی تفکرت  نناز
اینها که امروز برهنه اند روزی چادر به سر بودند
به ایمانی بناز که تا لحظه مرگ بر سرت باشد
و برای داشتنش دو دل نباشی

الهی

دوست دارم
این شبها
قدر تورا
بیشتر بدانم
آنقدر که میزان کم بیاورم
قدری که حجم گم شود ز خاطرم