صحن جامع رضوی

عجیب درگیر این لحظه ها شده ام
که هر گوشه اش پر از اذکار توست
این اذکار چه نزدیک به قلب من
آتش به بهشت ساخته ام میزند

سنگ صبوری شکننده

 ترحم به تو

منشآ دلسوزی ام بود

میدانم که نیازش نداری ولی

خود به آتش کشیدی دلی را

که خواست

سخت باشد برای سنگ صبوری ات