توکل به خدا

توکل

رها شدنی بی  انتهاست که

اقیانوس را توان غرق و کویر را توان خشکی تو نیست

سپردنی عالمانه و نگاهی مستانه

شجاعت می خواهد برداشتن گام اول

قلبم را

و چه دلتنگ نوشتم از تو !

مثل ماهی نگران از آب و

غرق در حسرت بی دریایی

این هراس و ترس از دوری تو

مثل یک پتک به قلبم حک شد

لرزش این ضربه مرگ قلبم را در

عمر این تنهایی جا داده

من چرا بی تابم؟

و نمی مانم آرام چو آب؟

در تلاطم هستم

که چرا این طوفان

هستی ام را برده !