یا علی

دلهای یتیممان چقدر تنها  شد

وقتیکه بشر اسیر یک دنیا  شد

آن مرد که آرامش یک  دنیا  بود

تکرار  غم  غریبی "زهرا " شد

خدا

وقتی

غم پایش را به دیواره قلبم میکوبد

وقتی آئورت را طناب دارم میکند

و ارتش اشکم را به صف

بیش از پیش به خدا فکر میکنم

تا وقتی که

شادی الاکلنگ گونه هایم میشود

و قهقهه اش تمام ذهنم را پر میکند

شاید

 به دست خود

این آش دل آشوب را هم میزنم...

شاید...