شب آرزوها

همه ی آرزویم تویی

و تو همه خواستنم

لحظه هارا به هم میبافم

تا انتظار کوتاه  شود و فاصله بی تاب تر از قبل

و چه خوش خیال میشوم برای دیدنت

عصر های جمعه را

و چه عاشقانه هایی برای شب آرزوها سروده ام

همه اش لبریز اجابت است و

سراسر دیدار

اندکی هم گل یاس

وقتی که ... رشک پری میشوم

وقتی مسافری را عازم نجف میبینم

کوهی از حسادت میشوم

و انگار حسادت زیبا ترین حسن من میشود شبیه احسان شبیه تقوا

پایم به بقیع که نرسید !!!

دلم به صحن  مادر خوش بود

که آن هم  بالقوه شد...

اما من به غیر از رشک

صبوری را هم خوب میشناسم

و میرسد روزی که،  قبرش را در آغوش کشم

تولد

سالروز تولد شاید فوت کردن عمر باشد
اما یادمان می اندازد
دوست بداریم کسانی را که به
عمرمان شادی می بخشند!

انتخابات زندگی

کاش برای انتخاب های زندگیمان هم
مناظره میگذاشتند
گاهی وقت ها کاندیدهایمان زیاد و وقتمان اندک است!!
و رسانه ای هم در کار نیست...

معصومیت از دست رفته

توهم که میزنی

فکر میکنی پیشرفت کرده ای

از چادر به خرابه هایی از پارچه های مارک دار رسیده ای!!!

انگار عروسک دست ساز کودکیم شده ای

با این تفاوت که او معصوم بود

و تو...

بدترین طعم

خواستم تلخی های روزگارم را به شیرینی ها ببخشم

اما دوری از تو
...
طعمی شبیه
سوپ پیاز داشت