خدای من

ای آرام جانم
همه ی دارو ندارم
مرا به حال خود رها نکن
تنها
بی تو!!
چه کنم جز زاری
دستانم بگیر
تکیه گاهم باش
مثل همیشه!
آنوقت قول میدهم
نشکنم
شکردان لطف بیکرانت را
ای همه ی آرامشم

پابوس

چند قدم مانده به یار
رو به سبز قبای حضرت نور ضریح
هر چه خواستم از یادم رفت
همه حاجتم به لکنت افتاد...
خواستم تقلب کنم دعاهارا
شرم نگذاشت...
راضی ام به رضایت یا علی بن موسی الرضا

صحن جامع رضوی

عجیب درگیر این لحظه ها شده ام
که هر گوشه اش پر از اذکار توست
این اذکار چه نزدیک به قلب من
آتش به بهشت ساخته ام میزند

مادر

درد های نه ماهه اش برای این بود که
بیاموزد صبوری را...
حتی اگر درد بیشتر از
همه ی توانش بود!

آیه یآس

کبوتر با کبوتر
قهر کرده
مسیرشان هم که یکی باشد
هوایشان
دو بام جداست
بگو به دانه های بام هم دل نبندند
زمستان در راه است

شاه کار

کاش رنگ سال
رنگ خدا می شد
آنوقت زیباترین مد رقم می خورد

گرانی

امتیازانحصار چشمانت
را به قیمت جان خریده ام
بی خود برایم رقیب نتراش

رییس

سهم من از انتخاب تو
فقط
حضورم بود
مرد باش و رای ام را بخر!

فقط

به دلم قول داده ام
که صحن چشم هایت را
گسترش دهم
تا تمام خاطرم
و باز هم بیشتر از آن
تا من باشم و چشم هایت و
دیگر هیچ
...

بی نهایت

جنس احساسم به تورا
گرچه میدانم
اما
جواب وسعتش را گذاشته ام برای زمانی که حساب ماوراء
آموختم