اشاره های چشم من
تورا نشانه می رود
دلم گواه میدهد
که اشتباه نکرده ام
تورا نشانه می رود
دلم گواه میدهد
که اشتباه نکرده ام
توهم که میزنی
فکر میکنی پیشرفت کرده ای
از چادر به خرابه هایی از پارچه های مارک دار رسیده ای!!!
انگار عروسک دست ساز کودکیم شده ای
با این تفاوت که او معصوم بود
و تو...
فضای دلم را بارگاه عطرت میکنم
اما...
نه در میگذارم نه دیوار
نپرس چرا
که تاب نمی آورم